سقف
سقف به عنوان فضاي يكپارچه اي است كه گاهي توسط معماران غيرحرفه اي و حرفه اي ناديده گرفته مي شود در نتيجه در فضاهايي عمومي و فضاهاي اداري معمولابا توده نامتناسب نورپردازي، وسايل تهويه مطبوع و خروجي و.. روبه رو مي شويم.
سقف در معماري باروك و قرن 18 مورد تاكيد فراوان قرار گرفته است، ورودي زيبا در آن زمان همراه با تزييات فراوان همراه با سقف هاي طراحي شده با نقاشي ها و سطوح گچكاري پيچيده و تزيينات و ..مي باشد.
تعداد اندكي از طراحان مدرن از امكانات طراحي كه با سقف مي توان پيشنهاد داد استفاده مي كنند.
يكي از اين فرصت ها امكان ايجاد تاثيرات بافت با چوب مي باشد.
البته بايد به تاثير يك سقف گچي ساده كه در يك فضاي داخلي كه به خوبي طراحي شده است احترام گذاشت.
گاهي از سقف سفيد گچي براي انعكاس نور و به وجود آوردن فضاي منسجم و آرامش بخش استفاده مي شود.
در حالي كه بيشتر سقف هاي مدرن سبك هستند، استفاده از مصالح سنگين يا رنگ هاي قوي مي تواند با احساس كسل كننده ايجاد كند، به همين دليل سقف سفيد محبوب ترين سقف مي باشد.
از نكات مهم و مورد توجه در سقف سطح بدون لكه، برجستگي،و هموار و صيقل باشد.
تنوع ارتفاع و ارتباط با مقياس پيش از اين مورد بحث قرار گرفته است،
نكته مهم در ارتباط با سقف كوتاهتر براي فضاي غذاخوري مي تواند بسيار خوشايند باشد و محيط صميمي ايجاد كند اما چنانچه سقف كوتاهتر فقط بخشي از يك محيط را بپوشاند باعث آشفتگي فضا ميشود.
در ساختمان هاي عمومي معاصر معمولا در زير فضاي داخلي آويزهاي سقفي زير دال بتني سازه قرار مي دهند.
كه از اين فضاي خالي بين دال بتني و آويز سقفي براي تجهيزات مكانيكي و تورفتگي كه در وسايل روشنايي مورد نياز است، استفاده مي شود.